Üçüncü Kişilerin Onay Kodunu Çalarak Hesaptaki Paraları Kendi Hesaplarına Aktarması, Bankaların Sorumluluğu, Bankaların Kendilerine Emanet Edilen Hesapları Koruma Yükümlülüğü

Üçüncü Kişilerin Onay Kodunu Çalarak Hesaptaki Paraları Kendi Hesaplarına Aktarması, Bankaların Sorumluluğu, Bankaların Kendilerine Emanet Edilen Hesapları Koruma Yükümlülüğü

Üçüncü Kişilerin Onay Kodunu Çalarak Hesaptaki Paraları Kendi Hesaplarına Aktarması, Bankaların Sorumluluğu, Bankaların Kendilerine Emanet Edilen Hesapları Koruma Yükümlülüğü


üçüncü kişilerin onay kodunu çalarak hesaptaki paraları kendi hesaplarına aktarması, bankaların sorumluluğu, bankaların kendilerine emanet edilen hesapları koruma yükümlülüğüÜçüncü Kişilerin Onay Kodunu Çalarak Hesaptaki Paraları Kendi Hesaplarına Aktarması, Bankaların Sorumluluğu, Bankaların Kendilerine Emanet Edilen Hesapları Koruma Yükümlülüğü

Üçüncü Kişilerin Onay Kodunu Çalarak Hesaptaki Paraları Kendi Hesaplarına Aktarması, Bankaların Sorumluluğu, Bankaların Kendilerine Emanet Edilen Hesapları Koruma Yükümlülüğü
Yargıtay
T.C. Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 
Esas: 2019/4714 
Karar: 2021/2525 
Karar Tarihi: 17/03/2021

Özet: Üçüncü kişiler tarafından, bankaların gönderdiği ve içerisinde onay şifresi bulunan dinamik şifre SMS’i şahısların kendi telefonlarına yönlendirmesi suretiyle, hesabında bulunan 44.825,00 TL parası çekilen davacının zararının avans faiziyle birlikte bankalarca karşılanması gerekir.

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 23.05.2018 gün ve 2017/528 – 2018/617 sayılı kararı onayan Daire’nin 09.09.2019 gün ve 2018/3563 – 2019/5115 sayılı kararı aleyhinde davalılar Türkiye Vakıflar Bankası A.Ş. vekili ve Yapı Kredi Bankası vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:

Yargılama

Davacı vekili; müvekkilinin Vakıfbank Mecidiyeköy şubesi nezdinde bir vadesiz mevduat hesabı bir de vadeli mevduat hesabının bulunduğunu, vadeli hesabındaki 45.000.- TL’nin 26.08.2013 tarihinde müvekkilinin bilgisi ve rızası olmaksızın vadesiz hesabına aktarıldığını beyan etmiştir.

Yine müvekkilinin bilgisi ve rızası olmaksızın bu hesaptan da diğer davalı Yapı Kredi Bankası … Şubesi’ndeki müvekkiline ait vadesiz hesaba aktarıldığını, Yapı Kredi Bankası’ndaki hesaba aktarılan paranın 26.785.- TL’sinin aynı gün … isimli kişinin Türkiye Ekonomi Bankası A.Ş. nezdinde bulunan hesabına, 18.040.- TL’sinin ise yine aynı gün … isimli kişinin Yapı Kredi Bankası … Şubesi nezdindeki hesabına aktarıldığını belirtmiştir.

Müvekkilinin anılan para transferlerinden Yapı Kredi Bankasına ait Akıllı Asistan uygulamasından kendisine mesaj gelince haberdar olduğunu, yapılan işlemlerin rızası hilafına gerçekleştirildiğini gerek telefonda ve gerekse de aynı gün dilekçe ile Yapı Kredi Bankası Genel Müdürlüğü’ne müracaat ederek bildirdiğini, her iki davalı bankanın da gerekli güvenlik önlemlerini almamaları nedeniyle müvekkilinin zarara uğradığını ileri sürerek müvekkilinin banka hesaplarında bulunan 44.825.- TL’nin olay tarihi 26.08.2013’den itibaren işleyecek reeskont avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Davalı Vakıfbank vekili; davanın reddini istemiştir.

Davalı Yapı Kredi Bankası vekili; davanın reddini istemiştir.

Karar

Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; dava dışı şahıslarca davacı A’ nın cep telefonuna uzaktan erişim ile SMS yönlendirmesi yapılarak, bankalar tarafından gönderilen ve içerisinde onay şifresi bulunan dinamik şifre SMS ‘leri kendi telefonlarına yönlendirdikleri ve para transfer işlemleri yapıldığı tespit edilmiştir.

İnternet bankacılığını müşterilerine özendiren davalı bankaların kendisine emanet edilen mevduatı koruma özel yükümlülüğü gereğince; internet bankacılığı işlemlerinde işlem yapanın gerçek müşteri olup olmadığını belirleme yönünde, gelişen dolandırıcılık yöntemlerine karşı, bunları önleyici gerekli altyapının sağlanarak güvenlik önlemlerini almak zorunda olduklarını, bozmadan sonra temin edilen bilgi ve belgelerin sonucu ve kusur oranını değiştirir nitelikte olmadığı, davacının 44.825,00 TL tutarındaki zararından davalı bankaların davacıya karşı müteselsilen sorumlu oldukları gerekçesiyle, davanın kabulü ile 44.825,00 TL’nin 26.08.2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.

Verilen karar davalı Vakıflar Bankası vekili, davalı Yapı ve Kredi Bankası vekili temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.

Karar Düzeltme Talebi

Bu kez davalı Vakıflar Bankası vekili, davalı Yapı ve Kredi Bankası vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.

Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı Vakıflar Bankası vekili, davalı Yapı ve Kredi Bankası vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.

Sonuç:

Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı Vakıflar Bankası vekili, davalı Yapı ve Kredi Bankası vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 31,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 520,95 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalılardan ayrı ayrı alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 17.03.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

AVUKAT GİZEM GÜL UZUN