Özet: Sanığın savunmasında suça konu köpeğin başıboş bırakılması sebebiyle sürekli bahçesine girdiğini ve çocuklara saldırdığını, komşusu katılanı daha önce bu konuda uyardığını, olay günü de kendisine demesi üzerine atılı suçu işlediğini savunması, katılanın da sanığın kendisini uyardığını ve olay günü av tüfeğiyle gelmesi üzerine kendisine köpeği vuramayacağını, cesareti olmadığını söylediğini beyan etmesi karşısında, haksız tahrik sebebiyle sanığa verilen cezadan 5237 Sayılı Kanunun ilgili maddesi gereğince indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi bozmayı gerektirmiştir.

Dava: Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Karar: Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hale getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddi varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilan yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.

Somut olayda, sanığın komşusu katılana ait köpeğin bahçesine girmesi üzerine av tüfeğiyle ateş ederek sahipli hayvanı öldürdüğü anlaşılmakla, mala zarar verme suçundan mahkumiyetine dair kabulde isabetsizlik görülmemiştir.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,

Ancak;

1) Sanığın savunmasında suça konu köpeğin başıboş bırakılması sebebiyle sürekli bahçesine girdiğini ve çocuklara saldırdığını, komşusu katılanı daha önce bu konuda uyardığını, olay günü de kendisine senin cesaretin yok köpeği vuramazsın demesi üzerine atılı suçu işlediğini savunması, katılanın da sanığın kendisini uyardığını ve olay günü av tüfeğiyle gelmesi üzerine kendisine köpeği vuramayacağını, cesareti olmadığını söylediğini beyan etmesi karşısında, haksız tahrik sebebiyle sanığa verilen cezadan T.C.K.29. madde gereğince indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,

2) Sanık hakkında verilen adli para cezasının tespit edilen tam gün sayısının bir gün karşılığı takdir edilen miktarla çarpılması sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle C.M.K.nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi.

Sonuç: Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı C.M.U.K.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, temyiz harcının istenmesi halinde iadesine, 03.06.2013 tarihinde oy birliği ile karar verildi.