Canavarca Hisle Öldürme ile Eziyet Çektirerek Öldürmenin Farkı Nedir?
Esas: 2019/3412
Karar: 2020/52
K.T.: 14/01/2020
Özet: Canavarca hisle öldürme, sırf öldürmüş olmak için öldürme, ölenin acı çekmesinden zevk duymak için öldürmedir. Eziyet çektirerek öldürme ise ölümü meydana getirme bakımından zorunlu olmayan ve ölüme takaddüm eder vahşice hareketler olup, öldürme kastının yanında işkence ya da eziyet çektirme kastının da bulunması gerekmektedir.
MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli öldürme, nitelikli yağmaya teşebbüs
HÜKÜM :
a)TCK’nin 82/1-b-h, 53. maddeleri uyarınca ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası,
b) TCK’nin 149/1-a-d, 35/2, 53. maddeleri uyarınca 11 yıl 3 ay hapis cezası.
K A R A R
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’nun maktul …’na yönelik nitelikli yağmaya teşebbüs ve nitelikli kasten öldürme suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde bozma nedeni saklı kalmak kaydıyla suçların niteliği tayin, cezaları azaltıcı sebeplerin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma ilamına uyularak verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suç vasfına, yağmaya teşebbüs suçunun oluşmadığına, ceza ehliyetine, takdiri indirim uygulanmamasına yönelen, katılan Bakanlık vekilinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın önceden ev sahibesi ve komşuları olması nedeniyle tanışıklığı olan maktule …’nun evine öğle vakitlerinde geldiği, maktulenin sanığı önceden tanıması nedeniyle içeri aldığı, bir süre sohbet ettikten sonra maktulün sanığı gazete almak üzere bakkala gönderdiği, sanığın gazete alıp döndüğünde, maktuleyi bayıltıp parasını almak amacıyla binanın çatısından bir tane tuğlayı alarak dairenin giriş kapısında kenara sakladığı, kapıyı tekrar çaldığında maktulenin kapıyı açarak arkasını dönmesiyle yerdeki tuğlayı alıp maktulenin kafasına vurduğu, maktulenin bağırması üzerine ağzını eliyle kapatıp tekrar tuğlayla vurmaya devam ettiği, bir kaç kez vurduktan sonra maktulenin kendinden geçtiği, sanığın, bağırmaması için maktulenin ağzına bez parçaları soktuğu, mutfakta bulunan ekmek bıçağını aldığı ve yirmiye yakın bıçak darbesiyle maktuleyi öldürdükten sonra evde para ve kıymetli eşya aradığı, ancak kıymetli bir şey bulamaması nedeniyle evden birşey almadan ayrıldığı anlaşılan olayda;
A) 5237 sayılı TCK’nin nitelikli yağma suçunu düzenleyen ve 10 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 149. maddesinin 1. fıkrasında nitelikli hallerin 8 bend halinde sayıldığı, sanığın bu hallerden “a-silahla” ve “d-konutta” olmak üzere üzere iki bendini ihlal ederek yağmaya teşebbüs suçunu işlediği anlaşılmakla, temel cezanın belirlenmesi sırasında TCK’nin 61.maddesi de gözetilerek sanığa alt sınırla üst sınır arasında makul bir ceza verilmesi gerektiği halde, temel cezanın üst sınırdan 15 yıl hapis olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini,
B) Canavarca hisle öldürmenin, sırf öldürmüş olmak için öldürme, ölenin acı çekmesinden zevk duymak için öldürme, eziyet çektirerek öldürmenin ise ölümü meydana getirme bakımından zorunlu olmayan ve ölüme takaddüm eder vahşice hareketler olup, öldürme kastının yanında işkence ya da eziyet çektirme kastının da bulunması gerektiği, somut olayda ise sanığın işlemeyi kastettiği yağma suçu için önce maktulenin başına künt cisimle vurup bayılttıktan sonra bağırmasını önlemek için ağzına bez parçaları sokmak ve devamında çok sayıda bıçak darbesiyle maktuleyi öldürdüğü nazara alındığında, sanığın canavarca hisle ya da eziyet çektirerek öldürme amacıyla hareket ettiğini kabule yeterli her türlü kuşkudan uzak kesin deliller bulunmadığı halde, sanık hakkında TCK’nin 82/1. maddesinin “h” bendi ile uygulama yapılması yeterli iken, ayrıca uygulama yeri bulunmayan aynı maddenin “b” bendinin de uygulanması,
S O N U Ç
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, kısmen re’sen de temyize tabi hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 14/01/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.